Buning Brongers Prijzen 2016

2 dec 2016
t/m
18 dec 2016

zalen

Opening:
vrijdag 2 december 2016 17:00u
Openingstijden: dinsdag t/m zondag 12:00 - 18:00u

Het bestuur van de Buning Brongers Stichting heeft besloten de Buning Brongers Prijzen 2016 toe te kennen aan de volgende zes veelbelovende jonge beeldend kunstenaars:

• Anika Mariam Ahmed (Frank Mohr Institute Groningen)
• Jurre Blom (Hogeschool voor de Kunsten Utrecht)
• Alex Crocker (De Ateliers Amsterdam)
• Nancy de Graaf (AKI Artez Enschede)
• Noah Ryu (Rijksakademie van beeldende kunsten Amsterdam)
• Steffen Vogelezang (Gerrit Rietveld Academie Amsterdam)

De winnaars ontvangen een bedrag van € 4.500. Daarnaast wordt een catalogus uitgegeven en een tentoonstelling georganiseerd. De prijsuitreiking en opening van de tentoonstelling vinden plaats op vrijdag 2 december 2016 in Arti et Amicitiae in Amsterdam.

De Buning Brongers Prijs is een tweejaarlijkse Nederlandse kunstprijs voor jonge beeldend kunstenaars en is sinds 1966 toegekend aan 144 kunstenaars. De prijzen worden uitgereikt door de Buning Brongers Stichting uit de nalatenschap van Johan Buning, zijn vrouw Titia Brongers en zijn schoonzus Jeanette Brongers.

 

De redactie van Articula schreef over de Buning Brongers Prijzen

Vijftig jaar aanmoediging
Door Camiel Hamans

Buning Brongers Pijzen, het klink als een tongue twister, als een kunstzinnig verantwoorde variant van ‘de kat krabt de krullen van de trap’. De Prijzen zijn echter volstrekt serieus en bestaan dit jaar 50 jaar. Op 2 december zijn ze in Arti uitgereikt. Het werk waarvoor de zes kunstenaars bekroond zijn, hangt tot 18 december op zaal.
Johan Buning (1893-1963), de schilder die de prijs ingesteld heeft, was vanaf 1927 lid van Arti. Zijn naam is nu goeddeels vergeten, maar dat was ooit anders. Op de Biënnale van Sao Paolo vertegenwoordigde Buning Nederland in 1961 met 17 werken. In 1953 werd ter gelegenheid van zijn zestigste verjaardag in het Stedelijk Museum te Amsterdam een overzichtstentoonstelling aan hem gewijd. Een jaar na zijn overlijden gebeurde dat nogmaals, maar toen in de Rijksakademie.
Buning, die autodidact was, stond bij zijn collegae in hoog aanzien. Kees Verweij liet zich lovend over hem uit, Otto B. de Kat idem, Joop Sjollema en Wim Schumacher net zo, maar ook een jongere als Jan Sierhuis roemt hem.

Aanmoediging
Buning, die een vrij traditionele figuratieve onderwerpkeuze had, valt op door zijn kleurgebruik. Vooral in zijn latere werk zijn modernere invloeden herkenbaar. Geurt Brinkgreve, de grote Arti-bestuurder, noemde Buning in een voordracht in 1953 modern ‘omdat hij verleden en heden verenigt in de atmosfeer van een schilderij’. Ook al zal het niet iedereen meteen duidelijk zijn wat Brinkgreve hiermee wilde zeggen, dat de sfeer in Bunings werk iets bijzonders is, lijkt evident. Sommigen noemden hem een ‘animist’ of ‘gevoelsrealist’, een schilder bij wie in zijn verstilde voorstellingen de nadruk lag op de atmosfeer. Anderen vonden dat de term ‘intimist’ beter op Buning van toepassing was, want hij drukte het innerlijke, het emotionele in zijn werk uit.

Hoe het ook zij, Buning behoorde in de naoorlogse jaren bij de oudere generatie, qua leeftijd en qua instelling, maar dat betekende niet dat hij zich afzetten of keerde tegen de jongeren en experimentelen. Buning zette zich in voor alle jonge kunstenaars, stijl of school speelde geen rol. Hij, die zelf een jarenlang gevecht had moeten voeren om zich als schilder te kunnen vestigen, rekende het tot zijn plicht en verantwoordelijkheid jonge kunstenaars de kans te geven zich te ontplooien. Daarom richtte hij na de dood van zijn vrouw en muze Titia Brongers een stichting op die tot doel had een aanmoedigingsprijs aan jongere schilders toe te kennen.
Buning zelf overleed kort na zijn echtgenote. Schoonzuster en apothekeres Jeannette Brongers zette het werk van de stichting voort. Na haar overlijden schonk ze haar niet geringe vermogen aan de stichting, die nu tweejaarlijks maximaal tien Buning Brongersprijzen van € 4.500 aan jonge beeldende kunstenaars uitreikt. Tot enige jaren geleden lukte het de stichting om de prijzen te bekostigen uit het rendement op het vermogen. Nu de rente zo vreselijk laag staat, moet het bestuur helaas interen. Als de situatie blijft zoals die is, kan de Buning Brongers Stichting nog twintig jaar vooruit, maar dan is het geld op. Vandaar dat de stichting de ANBI-status aangevraagd en verkregen heeft. Schenkingen en bijdragen zijn welkom.

Oud-winnaars
Het bestuur van de stichting, bestaande uit twee oud-prijswinnaars, Wendelien Schönfled en Chris de Bueger, en twee leden van buiten de kunstwereld, ICT-ers Suzanne Wissenburg en Rogier van Teeseling, benadert de Nederlandse kunstacademies en werkplaatsen om elk maximaal zeven kandidaten te nomineren. Een jury waarin de twee kunstenaarsbestuursleden versterking krijgen van collega-schilders beoordeelt vervolgens de ingezonden schilderijen en tekeningen en kent maximaal tien prijzen toe. Dit jaar completeerden Toon Verhoef, winnaar in 1980, Rijnder Kamerbeek, bekroond in 2006 en Koen Ebeling Koning de jury. Rogier van Teeseling, voorzitter van het stichtingsbestuur, neemt zonder stemrecht deel aan de beraadslagingen.
De winnaars van de 2016 editie van de Buning Brongersprijzen vormen een goede afspiegeling van de jonge Nederlandse kunstwereld: een bekroning in Groningen, een volgende in Enschede, een andere in Utrecht, drie in Amsterdam, waarvan een van de avondopleiding van de Rietveld, een deelnemer aan de Ateliers en de laatste winnaar werkzaam op de Rijksakademie. Drie Nederlanders en drie buitenlanders, een Bengalese, een Brit en een Koreaan.

De Groningse winnares, Anika Mariam Ahmed, komt uit Bangladesh en valt op door haar doeken met fel kleurige, figuratieve vlakken. Werk van haar wordt aangeboden door Saatchi Art. Jurre Blom uit Utrecht won al eerder het Dooyewaard Stipendium, een Utrechtse stimuleringsprijs. Hij maakt indruk met grote houtskoolportretten, die vaak zeer gedetailleerd zijn. Op de website ‘Mister Motley’ schreef Maarten Burger over hem: ‘hier is een kunstenaar bezig die doorheeft hoe anderen naar (zijn) kunst kijken, en hoe hij daar invloed op kan uitoefenen.’ De winnaar afkomstig van De Ateliers is de Brit Alex Crocker, een kunstenaar die al aan een vijftiental groepsexposities heeft deelgenomen, in hoofdzaak in Londen. Zijn grote doeken vol organische lijnen en vormen en gezichtachtige afbeeldingen herinneren aan Dubuffet en de Picasso van de Dora Maar portretten. Nancy de Graaf, die in Enschede gestudeerd heeft maar in Apeldoorn woont en werkt, toont doeken met vlakken waarin globaal weergegeven figuren te herkennen zijn. Noah Ryu uit Korea, waar hij in 2013 reeds bekroond is, werkt nu aan de Rijksakademie. Zijn schilderijen roepen een wereld op van strips en jongensboeken. De laatste prijs wordt uitgereikt aan Steffen Vogelezang. De jury hanteert de alfabetische volgorde. Er bestaat dus geen verschil tussen de prijs voor Anika Marian Ahmend en die voor Steffen Vogelezang. Vogelezang werkt als tekenleraar in het onderwijs en volgt daarnaast de deeltijdopleiding aan de Rietveld. Desondanks is hij immens productief. Zijn website toont negen doeken uit dit jaar, abstracte werken in pasteltinten.

De Buning Brongers winnaars exposeren tot 18 december een deel van de werken waarmee ze in de prijzen gevallen zijn, aangevuld met ander recent werk, in Arti. Daarnaast verzorgt de stichting een professioneel uitgegeven catalogus van de laureaten.

Info
www.buningbrongers.nl