Maartje Jaquet
duizend en één verhalen

In een statig Amsterdamse grachtenhuis woont en werkt Maartje Jaquet. Een pand dat in de loop van eeuwen verschillende keren verbouwd is. De geschiedenis laat zich niet in alle details blootleggen, maar ook niet wegpoetsen. De gelaagdheid en de kenmerken van verschillende periodes van bewoning zijn goed af te lezen. Een rijke geschiedenis die bij Maartje Jaquet past.
Haar collectie is breed en bezit allerlei verhaallijnen. Er zijn werken van Maarten Ploeg, Peter Klashorst en Moritz Ebinger. Royaal presenteert ze haar collectie, kunstwerken die verbintenissen tonen met soms een vreemd stuk plastic, een toevallige gift, gevonden voorwerp of haar eigen werk. Onder andere zijn dat de Amerikaanse kunstenaars Vivienne Strauss, Chris Baker, Shelley Savor (uit Canada) en Calvin Seibert, de laatste met een verrassend veelzijdig oeuvre.

Maartje Jaquet is ook bekend om haar veelzijdigheid: ze tekent, schildert, fotografeert, filmt, maakt muziek en schrijft gedichten. En ze maakt rake collages. Een afbeelding met een bepaalde ouderdom wordt opnieuw bekeken en krijgt een vervolg; een nieuwe betekenis. Net als haar huis was het verhaal nog niet af. Dat kenmerkt ook haar verzameling kunst, van gevonden voorwerpen, kunstwerken van anderen tot en met haar eigen werk. Aan de muren van het atelier zie je allerlei kadervertellingen, die als in de verhalen van Sherazade steeds nieuwe vensters openen. Haar objets trouvés zijn tastbare herinneringen aan wat ze als fotograaf en videomaker ziet en zonder opsmuk vastlegt en aan de kijker toont: alledaagse dingen worden uitzonderlijk als je er met een andere blik naar kijkt. De vertellingen aan de muren zijn een visueel dagboek, vertellen over de ontstaansgeschiedenis van een kunstwerk, leiden tot een eigen werk of tot de aankoop van nieuwe kunst. En die aangekochte werken vormen weer een nieuwe lijn. De makers van de kunstwerken en de collectie worden zo opgenomen in één grote familie.

Elk onderdeel is van de verzameling kan beschouwd worden al een geliefd gezinslid.
Je kan niet zonder hen.

Maart 2015
Harald Schole