DUO tentoonstelling van Gerda Kruimer en Frank Lenferink

Opening door: Hans Sizoo, kunsthistoricus van de recente tijd en essayist op donderdag 16 januari om 17 uur
Tentoonstellingsduur: 14 t/m 24 januari 2020
Open maandag t/m vrijdag, 12 – 23 uur ( vanaf 18 uur members only)

gerdakruimer.nl
franklenferink.nl
hans-sizoo.nl

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

FRANK LENFERINK
Hans Sizoo Kunstbeeld 2006
De voorstellingswereld in de schilderijen van Frank Lenferink is het tegendeel van opwindend. Ze toont ons meubelstukken zoals kasten een lits-jumeaux, dressoirs, gordijnen, een boekenrek met slechts enkele boeken, een platenspeler. En zulke huisraad even onpersoonlijk als verantwoord vormgegeven, zonder dat maar een detail verontrust. Bovendien is alles strikt frontaal en van nabij gezien, zonder zicht op een zijkant van wat dan ook en tegen een lege achtergrond die wel een muur moet zijn. Wel werpt hier en daar een kamerlamp zijn schijnsel in de ruimte. Maar zijn vorm, een donkere rechthoek, is de saaiheid zelve en het schijnsel blijft omgrensd als ware het zelf ook een lampenkap. Het huisraad dat er onder staat merkt er dan ook weinig van, gespaard als het blijft van ieder dramatisch licht-donker effect. Kan het onpersoonlijker, kan het braver? – denkt deze of gene kijker misschien. Maar niet de kijker die gewend is een schilderij als schilderij te zien. Als deze ook nog ogen in zijn hoofd heeft raakt hij geïntrigeerd. Want ook een figuratief schilderij is meer dan een voorstelling. Het is inderdaad een schilderij. Wat onder andere inhoudt: verf, kleur, vorm en andere visuele tekens op een oppervlak. De interieurstukken van Lenferink vestigen de aandacht op ook deze identiteit. Zo verbindt dat frontale aanzicht van de motieven alle ruimtelijke plans, ook waar deze achteraan zijn gedacht, met het oppervlak van het schilderij. Bovendien worden de verschillende plans, bijvoorbeeld het voeteneind met daarachter het hoofdeind van een bed, meestal aan drie kanten omringd door een vlak in een ruimtelijk werkende kleur, zodat het voor het oog de muur achteraan kan zijn maar tegelijk ook het beeldvlak vooraan. Het coloriet, in minimaal vijf lagen van dunne verf opgebracht, is daarbij van een diepte die het oog blijft wenken en soms van een klank die verrast. Aan de andere kant krijgt ook de voorstelling hier en daar wat extra accent. Bescheiden details zoals de pootjes onder een dressoir blijken plotseling heel plastisch, subtiele verschuivingen in de kleur of de toon van sommige vlakken doen toch nog een lichtval vermoeden en daarmee een glimp van ruimte. Hier en elders is het resultaat een paradox: een tweevoudigheid, zelfs een tegenstelling die tegelijk als eenheid werkt. Waar houdt voor ons oog de voorstelling op en waar begint het schilderij als louter schilderij? Wat -zo kan de vraag ook nog luiden- geeft het schilderij ons objectief te zien en wat zien we er vanuit onszelf? De vraag is tevens Lenferinks voornaamste terrein van onderzoek. De karakterloosheid van zijn figuratieve motieven is hem daarbij van dienst daar ze de aandacht tenminste niet afleidt van de vraag. Twee identiteiten van eenzelfde object, daar gaat het om – en Frank Lenferink brengt ze zo dicht als mogelijk bijeen. Beide identiteiten moet daarbij gerespecteerd blijven; aan beide moet gelijkelijk recht worden gedaan.

GERDA KRUIMER
VISUEEL DENKEN een kijkervaring, ontstaan vanuit de verwondering over een waarneming

Gerda Kruimer, Nederlands beeldend kunstenaar en kunstcurator, studeerde Tekenen- en Kunstgeschiedenis 1e graad aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten en Monumentale Kunst aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Gerda maakt tekeningen, schilderijen, driedimensionaal werk, kunstinstallaties en werk in opdracht. Ze exposeert in binnen- en buitenland.

3D GRIDS rasters en positionering “Het mathematisch indelen van onze omgeving binnen een coördinatenstelsel gaf de mens een instrument de wereld te veroveren en onze macht uit te breiden. Het grootst was die macht dan in het centrum van waaruit alle lijnen getrokken werden en naar de grenzen toe nam ze af. Zo ontstond een hiërarchische ruimte. Het lijkt er op dat indelen aan de basis van alle werkelijkheid zelf ligt zowel aan die van de mens als aan die van de buitenwereld.” De 3D Grids zijn een hernieuwde poging om door middel van een gelijkmatig raster een “niet- hierarchische” ruimte te creëren. Op de tentoonstelling Open Call / Of All Place in bovenzaal 6 van Arti et Amicitiae hangt nu een grote 3D Grid Installatie.

Verschillende werken van Gerda Kruimer zijn gebaseerd op een identiek raster of zijn variaties op een type, teruggebracht tot de essentie.

PUNATICS e noho ma ka lua pele / leven op een vulkaan De werken van de ‘Punatic’ serie zijn allemaal acrylverf op houten paneel. Om de intens donkere kleuren te krijgen, zijn
groene en blauwe verf in vele lagen geschilderd. Het onderwerp leidt tot nieuw gereduceerd werk. Uiteindelijk verwijzen de kunstwerken niet naar iets anders dan zichzelf. De Punatic-serie is gebaseerd op rastertekeningen, gemaakt na een reis in de zomer van 2017.

De titel van deze werken: Punatics, is een verwijzing naar een klein stukje abstracte wereld in het midden van de Stille Oceaan waar mensen zijn begonnen met het bouwen van huizen op een zwarte lavavlakte. Ze doen dit om economische redenen. Punatics worden ze genoemd. Ze bouwen strak en grappig en leven alternatief en zelfvoorzienend. Met het kopen van een Punatic koop je eigenlijk een klein huisje op Big Island.

“Mijn fascinatie zijn de talloze lijnen die onuitgesproken ongezien verbindingen maken in het ruimtelijke geheel. In antwoord op de geschapen wereld om me heen bepaal ik steeds opnieuw mijn plaats in mijn werken, dus ik besta!”

WWW.GERDAKRUIMER.NL