Stokken en strepen

In de Arti galerie stelt Flop Vinken een keuze uit z’n recente werk tentoon: schilderijen en tekeningen waarop illusoire en fundamentele beeldtaal tegen elkaar worden uitgespeeld. 

De composities die daaruit voortkomen zijn ambigu van karakter en tonen zo een complex spel van dimensies.

Eigenlijk is de vormentaal waaruit geput is heel beperkt: rechte lijnen en restruimte, al dan niet gecombineerd met getallenreeksen en andere tekens. En verder: licht. Licht waarmee gesuggereerd wordt
dat het niet alles plat is wat er te beleven valt maar ook de derde dimensie aan bod komt, dus: stokken èn strepen. Het antwoord of dit werk nou figuratief of abstract genoemd kan worden luidt dan ook:
het is allebei en geen van beide. Oftewel, het is abstracte figuratie in figuratieve abstractie. Ambigu dus.