De kunstenaar en zijn collectie

Kamala Dawar en Fredie Beckmans

22 aug 2016
t/m
28 okt 2016

sociëteit

Opening:
maandag 22 augustus 2016 17:30u
* Vrij toegankelijk voor leden en niet-leden

 

Levenskunst, De collectie van Fredie Beckmans en Kamala Dawar

Wurstessen, Worstsnede, Worstverkoopster, Worstig, World Worst, Worstclub, Worstschijfje, Worstmeisje, Goldworst, Worst op Sant, Worst Man, The Naked Chef, allemaal titels van kunstwerken die eind zomer 2016 in de Sociëteit zijn te zien.

Het is een deel van de collectie van Fredie Beckmans en Kamala Dawar. Inclusief Fredie, als internationale performer, kookkunstenaar en auteur zijn het 64 kunstwerken. De worstenwand is een ode aan de kunstenaar, die zoveel disciplines in zich weet te verenigen. De rijkdom van de vaardigheden van de kunstenaar en de vele reizen van het echtpaar is weerspiegeld in de collectie. Fredie en Kamala wonen en werken in Brighton, Engeland, Amsterdam en Zwitserland.

Prominent hangt een tag van Laser 3.14, de Amsterdamse Bansky, naast het uitdagend reflecterend werk Sex van de Zwitser Gregor Wyder.
Een hoog Afrikaans beeld, in Zwitserland gevonden, prijkt trots tegenover een wand met een eeuwenoude Japanse houtsnede en een kostbaar op zijde geborduurd Japans landschap.
Naast die opvallende werken is een serie van twaalf werken van de Duitse Pirko Schröder hoog en laag gecamoufleerd over de wanden verspreid. Met het noemen van de titel zijn ze snel te vinden. Nu moet je even goed kijken en daar gaat het bij kunst over. Dat tegendraadse en eigenzinnige past bij de collectie en maakt het boeiend om deze tentoonstelling in te richten.
Rondom het oudste object in de sociëteit, de klok bij de bar is ouder dan Arti, zijn roodbruine lederen zwepen van de Zwitserse performance kunstenaar Valerian Maly gedrapeerd. Als een Medusa geselt haar Grammatica de tijd. De tijd die met het diffuus invallend licht in het zware interieur van de Sociëteit lijkt stilt te staan.
De kunst weet de tijd te grijpen, kunstenaars houden en leggen die vast. In grootse werken en in kleine notities worden ze aan ons getoond. Wij zien het leven en wat verloren is gewaand er in terug.
Met die gedachte is het verzamelen voor de mens een noodzaak en levenstaak.

Harald Schole, curator tentoonstelling Sociëteit Arti et Amicitiae


Tentoonstellingen in de Sociëteit, jaarverslag 2015

De tentoonstellingsserie ‘Mijn Collectie’ in de Sociëteit is in 2015 gecontinueerd met de verzameling kunstwerken van Maartje Jaquet. De collectie is even veelzijdig als de kunstenaar, die filmt, tekent, les geeft en internationale projecten start. De rijke en jonge collectie die zich laat ‘lezen’ als een sprookje uit duizend-en-één nacht. Het geheel vertelt een verhaal , waarbinnen elke wand weer een nieuwe verhaal-laag toont en die lijn kan je in de werken doortrekken.
De periode tot de zomersluiting is overbrugd met de verzameling teksten afkomstig uit het Window Art Project van Edith Rijnja en Harald Schole. Geen kunstwerken aan de wanden, alleen tekst over kunst. Schrijvers, acteurs, kunstenaars, critici geven hun statement over de waarde van kunst. Op de oproep om ook een bijdrage te leveren zijn meer dan vijftig reacties gekomen. Een aantal zijn later gebruikt voor het Window Art Project, met dagelijks meer dan 15.000 passanten.
Het culturele seizoen startte met de tentoonstelling ‘40 kunstenaars zien Van Gogh’, de collectie van Cornel Bierens. Deze collectie als onderdeel van Het Gele Huis, een groot project over Vincent van Gogh, bestond als gedroomd concept en werd in de Sociëteit werkelijkheid. Op de oproep van Cornel Bierens en ondergetekende om deel te nemen kwamen bijna 100 kunstenaars van Zuid-Limburg tot noordelijk Groningen af. Twee levendige bijeenkomsten vormden de aftrap voor de tentoonstelling die door de media en honderden belangstellenden werd opgepikt. De activiteit krijgt een vervolg met een tentoonstelling ‘kijkdozen’ in MOTI, Breda.
Het jaar werd afgerond met de collectie van Petra en Ron Ruisendaal. De werken zijn geconcentreerd rond het oeuvre van Tini van Doornik, de moeder van Petra. Tini van Doornik was één van de eerste vrouwelijke kunstenaar-lid van Arti. De werken geven een indringend tijdsbeeld van Amsterdam en van haar reizen. Aan elk kunstwerk zit wel een anekdote gekoppeld. Omringd door werk van tijdgenoten is haar werk in de huiselijk sfeer van de Sociëteit getoond.

Het werk in de Sociëteit is niet gericht op verkoop. Er is geen galeriehouder aanwezig die een bezoeker opvangt. Er is wel sprake van belangstelling van potentiële kopers. Om dit aan te wakkeren heeft onder andere Cornel Bierens verschillende rondleidingen verzorgd en is in samenwerking met de sociëteitscommissie een lezing over Van Gogh gegeven.
Het doet ondergetekende en de collectioneurs een genoegen dat de tentoonstellingen in de Sociëteit als volwaardige activiteit worden meegenomen in de publiciteit van Arti. De collectioneur koopt soms nieuw werk aan om de verzameling als geheel beter te kunnen presenteren, laat werk restaureren, inlijsten en pakt alles zorgvuldig in voor transport. Alles bij elkaar opgeteld zijn het vaak kostbare tentoonstellingen.

Harald Schole, beeldend kunstenaar, onafhankelijk curator en adviseur kunstopdrachten