Calisthene is een groepsexpositie met het werk van:
Faysal Mroueh, Charlott Weise en Daniel Vorthuys.
Op de beroemde ‘stierensport-fresco’, in het oude Kreta, zien we vrouwen meedoen met stierspringen. Men maakt een acrobatische sprong over de stier door aan zijn hoorns te grijpen. Binnen dit project bezien wij ‘de stier’ graag als het kernpunt van de Minoïsche beschaving, tezamen met inspirerende Kretaanse mode en atletische regimes. De Griekse mythe definiëren wij als een boegbeeld voor de mode, design en choreografie.
Calisthene is zeer ambigu. Dat wil zeggen, het heeft verschillende verwijzingen. Zo verwijst het onder andere naar een pure vorm van training waarbij kracht en uithoudingsvermogen, coördinatie en flexibiliteit in balans gehouden worden. Etymologisch refereert het woord aan de eeuwenoude Spartaanse sport, waarbij trainingsmethodieken toegepast werden ter voorbereiding van een gevecht.
Een onderdeel van de expositie zal een decor zijn. Een decor dat de fictieve stad Calisthene representeert. De ruimte zal verdeeld worden in verschillende locaties (waaronder een badhuis en een gymnasium). De expositie krijgt de vorm van een algehele installatie, waarin een samensmelting plaatsvindt tussen de werken van alle kunstenaars. De constructie van het decor, de muurschilderingen, de kostuums, muziek en de performances vervullen ieder een eigen rol binnen de muren van Calisthene.
Deelnemende kunstenaars:
Binnen het werk van Faysal Mroueh creëert hij sciencefiction-gerelateerde settings die pathologische, seksuele ervaringen oproepen. Mroueh’s werk straalt een biologisch gevoel uit en legt de nadruk op geforceerde verlangens. Geforceerde verlangens in nauwe gangen, gele en ’donkere’ roze muren die allen zeer claustrofobisch aanvoelen. De voorheen geschetste gangen kunnen benut worden voor chatrooms, rollenspellen en intergalactische dialogen. In die zin vertaalt de expressie van Mroueh’s werk zich in een rollenspel-theater, waarin verlangen en angst worden verruimt en/of belichaamd.
De schilderijen van Charlott Weise verwijzen naar de archaïsche, klassieke, en Hellenistische perioden; grootse perioden die verwijzen naar verscheidene meesters. Weise past echter een nieuwe glanslaag toe op haar onderwerpen en onthult ze hier ook in. Ze heeft de mannelijke blik geësthetiseerd, maar ook haar sensuele visie in een grotere ’niet-mannelijke’ context geplaatst. In Weise’s werk voelt de figuratieve vorm vrouwelijk aan. Weise’s nadruk op rondingen en contouren belichaamt een nieuwe, funky, fantasy-achtige stijl, waarbij vers verworven hoge hakken een net zo groot gebaar maken als een abstracte projectie van Frank Stella.
Daniel Vorthuys’ poëtische verhandelingen gaan over mislukking, gender problematiek en lichamelijke vervreemdingsexperimenten, dit doet hij middels taal en performances. Terwijl Vorthuys tezamen met dansers, musici en acteurs werkt, leggen zijn performances de nadruk op interculturele, vrouwelijke identiteiten en zijn toe-eigening van het stereotype vrouwelijke handeling (bijvoorbeeld een huishoudelijke activiteit, of het aan- en uitkleden van verschillende outfits). Verder fungeert het werk van Vorthuys als archiefmateriaal voor huishoudelijke uitvoeringen, die voornamelijk de nadruk leggen op mode en interieur.
Beeld: Charlott Weise
Calisthene is mede mogelijk gemaakt door:
Amsterdams Fonds voor de Kunst, Stichting Stokroos, M.A.O.C. Gravin van Bylandt Stichting, Fonds Kwadraat, Prins Bernhard Cultuurfonds, Stichting WTMW, Arti et Amicitiae en andere fondsen die anoniem wensen te blijven
Met dank aan:
Polina Reznychenko (couturier), Anna Riley-Shepard (choreografie), Christopher Mahon (acteur), Alison Yip (mural assistent), Vanessa Disler (mural assistent), Joshua Voorthuis, Rosie Voorthuis, Elisabeth Mesnier (make-up artiest), Ana Gzirishvili (animator/designer), Dan Walwin (camera), DINAMO (typeface), Camille Niessen (code), Bea McMahon, Benjamin Francis van der Burg, Gijsje Heemskerk, Hans Kuiper, PJ Bruyniks, Morgan Courtois (parfum) en anderen.