Sinds de oudheid wordt het vertellen van verhalen geassocieerd met de productie en verwerking van textiel, waarschijnlijk omdat het spinnen van garen en het weven tijd boden voor een episch brede weergave en reproductie van feiten en fictie. Al in de oudheid is de term verhalende tekst metaforisch afgeleid van het Latijnse “texere” (weven, samenweven).

Relevant in dit verband is enerzijds het door Ovidius overgeleverde verhaal over de herdersdochter Arachne, die de godin Athena uitdaagde tot een wedstrijd in weven. Omdat haar weefwerk beter was, verscheurde de godin het uit woede en veranderde Arachne in een spin. Sindsdien hangen haar nakomelingen aan de draad en spinnen onophoudelijk door. Daarnaast is er de mythe van Ariadne, die Theseus hielp de weg uit het donkere labyrint te vinden, door hem een bolletje wol te geven om het af te rollen, nadat hij de Minotaurus had gedood. Uitdrukkingen als “de rode draad” of “de draad niet verliezen” verwijzen naar deze mythen.

Net als verhalen vertellen is zang een van de oorspronkelijke communicatiemiddelen, die teruggaat tot het begin van de menselijke geschiedenis. Met dit in gedachten ontwikkelde Jane Brucker het concept voor een voorstelling waarin zij de trui van haar partner Jeremy Wasser ontrafelt terwijl hij traditionele liederen zingt.

De performance door Jane Brucker  en Jeremy Wasser vindt plaats in de tentoonstelling de/cipher.

[English]

Since antiquity, storytelling has been associated with the production and processing of textiles, probably because yarn spinning and weaving provided time for epically broad representation and reproduction of fact and fiction. As early as antiquity, the term “narrative text” was metaphorically derived from the Latin “texere” (to weave, weave together).