Transformatie… zodra een dergelijk woord het cliché nadert verliest het zijn tactiliteit. Tijd om opnieuw na te denken over de inhoud. Spelen is nog altijd gratis en kent geen leeftijdsdiscriminatie. Terwijl mijn heden kleiner en kleiner wordt, de toekomst zich nog maar laat kennen als een smalle streep achter de horizon, wordt mijn verleden groter en groter. Het doorleven van dit proces roept nieuwe vragen op, nieuwe uitdagingen.

Door het oog van de naald gekropen
net niet verdampt
opnieuw door het oog van de naald gekropen
uit de herhaling wordt alles geboren.
Hoe schep je ruimte?

Merapi Obermayer beoefent de beeldende kunst sinds 1975. Anders dan tegenwoordig had zij geen diploma nodig om ook in het officiële circuit erkend te worden. Zij beoefent verschillende genres, waaronder fotografie. Daarnaast neemt ook het schrijven een steeds grotere plaats in. Nadenken, filosoferen, vragen stellen, onderzoek doen… het hoort allemaal bij het vak. Zij gaat haar eigen weg, maakt haar eigen keuzes. Wat haar tot ver buiten de grenzen van Nederland bracht. Thema’s… zij heeft altijd met thema’s gewerkt. Ook werkt ze de laatste tijd veel samen. In 2015 organiseerde ze een avond in H401 en vroeg Henk Wijnen en Wim van Sijl dit samen met haar te doen. De titel: – bruggen van het Zijn – bedacht door Wim van Sijl, dekte mooi de lading. H401 is voor haar belangrijk vanwege hun geschiedenis en hun thema’s die veel raakvlakken hebben met haar eigen achtergrond. Kunst is voor haar meer dan alleen maar het scheppen van kunstwerken. Voor haar zijn zij slechts het resultaat ván. Op dit moment is ze bezig met twee projecten:  Een remake van ‘Europe a neverending work in progress’ en Bureaucreation and nature, een thema dat haar vooral nu, 75 jaar de bevrijding. bezigheid. En dan natuurlijk korte teksten, niets heerlijkers dan schrappen.