Edith Sont is een klassiek geschoold beeldend kunstenaar. Tijdens haar studie was tekenen de basis en schilderen het doel. Tegenwoordig houdt ze zich vaak weer aan de basis op. Al lange tijd is haar onderwerp ‘bos’, zowel tekenend als schilderend. Voor Edith is er niets mooiers dan zwarte bomen tegen een verlokkend verborgen horizon, maar ook rode bomen, besneeuwde bomen of moerascypressen in het Vondelpark. Constanten daarbij zijn licht en ruimte. De bestaande natuur is de start, die zet ze vervolgens naar haar hand, maar in feite bedenkt de tekening toch zichzelf….. wat blijft is een ruimte die moet kunnen bestaan, waarin je kunt rondlopen tot het einde. Want het mooiste van het bos is toch daar waar het ophoudt.
Renée Hartog gaat in gesprek met Edith.