Al dertig jaar maak ik sculpturen. Het polderlandschap en functionele objecten daarin vormen mijn inspiratiebron. De weilanden doorsneden door sloten zijn voor mij belangrijke visuele gegevens. Minstens zo belangrijk zijn bouwsels die in dit lege landschap ijkpunten vormen. De betekenis daarvan probeer ik te doorgronden. Persoonlijke waarnemingen geef ik vorm in bijna abstracte beelden.

Om mijn sculpturen een ruimere context te bieden, fotografeer ik dagelijks wat me tijdens wandelingen opvalt. Ik wandel door de binnenstad van Amsterdam en zie hoe mensen ongewild beeldhouwwerken tot stand brengen door met grofvuil composities op straat te realiseren.Mijn sculpturen en fotografie becommentariëren elkaar.