Feestelijke opening: vrijdag 17 maart van 19.00 – 22.00 uur. Vanaf 21.00 uur: dansen met Dj Socrates

Kunstenaars: Ersin Eken, Koes Staassen, Maria Klaassen-Andrianova, Marijn Brussaard, Mirjam Vreeswijk, Sjoerd Martens, Leon Stoffelen.

De groepstentoonstelling Life Potential biedt een podium aan zeven kunstenaars die in hun werk alternatieve toevluchtsoorden verbeelden. Lenend van een eindeloze stroom van beelden vol visuele clichés en ingesleten sociale patronen, creëren zij een ruimte die maakbaar en fluïde is. De kunstenaars kiezen een feminien of queer perspectief in hun zoektocht naar alternatieve manieren van kijken naar thema’s als archeologie, natuur, seks en identiteit. Queer betekent letterlijk ‘vreemd’ en staat voor een open, onconventionele benadering, vanuit het besef dat alles en iedereen zich bevindt in een staat van transformatie.

Er is een gedeelde belangstelling voor visuele clichés; zoals geposeerd naakt, , bloemetjesbehang en landschappen die lijken op bureaublad-achtergronden: utopische elementen en consumentenartikelen die een illusie van romantiek verkopen. Al deze elementen worden vervolgens in onverwachte verbanden samengebracht, opgeschud en toegeëigend. Het verschil tussen ‘echt’ en ‘nep’ wordt samen met alle andere sluitende definities losgelaten en spelenderwijs opgerekt. Tekeningen, schilderijen, video’s, installaties en performances vinden elkaar als mise-en-scène van een gelaagd landschap, vol met subtiele overschrijdingen van maatschappelijke grenzen en verwachtingen.

Ersin Eken
Binnen de sculpturale installaties van Ersin Eken (Zutphen, 1992) vind je plastic bloemen, dode vlinders en jaren 90 fashion modellen: symbolen van artificialiteit en een verlangen naar schoonheid. Vaak lijken zijn werken fragiel, alsof ze bevroren zijn in een staat van verval. Organische vormen van textiel of epoxy worden gecombineerd met frames van metaal. Met deze contrasten creëert Ersin Eken een experimentele omgeving, waar binaire tegenstellingen tussen vrouwelijkheid en mannelijkheid, natuur en cultuur, virtualiteit en realiteit vervagen.

Koes Staassen
In zijn praktijk geeft Koes Staassen (1985) vorm aan de manier waarop verlangen zich kan hechten aan subjecten/objecten, door te kijken, te positioneren, te componeren en beelden te tekenen. Intieme sessies met vrienden staan aan het begin van een tekening, meer spel dan performance, die ruimte creëert voor het model en hem om een nieuw gedefinieerde erotiek te ervaren; sensueel geladen maar nooit met het doel een seksuele climax te bevredigen.

Maria Klaassen-Andrianova
Maria is geboren en getogen in Rusland, waar ze een intieme relatie ontwikkelde met de rust en poëzie van uitgestrekte natuur. Klaassen-Andrianova nodigt de kijker uit om te vertragen en stil te staan bij de onvermijdelijke stroom van tijd, door gebruik te maken van tijdelijke materialen, of juist door een moment “bevroren in de tijd” vast te leggen. Ze voegt vaak subtiele details toe die het maakproces onthullen, evenals hints naar toekomstige veranderingen van verval, om zo de transformatieve staat van haar werk bloot te geven.

Marijn Brussaard
Multidisciplinair kunstenaar Marijn Brussaard (Amsterdam, 1993) werkt met performance, (video-)installatie, muziek en sounddesign. Zijn werk kan worden omschreven als vormexperimenten die vaak poëtisch, humoristisch of zelfs absurd van aard zijn en die vol zitten met referenties uit de populaire- en visuele cultuur. De tegenstellingen tussen wat echt en synthetisch, of hyperreëel is, zijn een terugkerend thema in zijn werk.

Mirjam Vreeswijk
Mirjam Vreeswijk (Gorinchem, 1997) is een schilder van verleidelijke taferelen. Haar vloeiende penseelstreken verhullen dat de composities bestaan uit afwijkende elementen die zijn samengevoegd in ruwe collages van knipsels uit glossy magazines en haar eigen fotografie. Elementen van productfotografie, stillevens en landschapsschilderkunst zweven rond en smelten samen in wervelende composities die een vervreemdend, surrealistisch gevoel oproepen.

Sjoerd Martens
Sjoerd Martens (Nijmegen, 1993) woont en werkt in Amsterdam. De verborgen schoonheid en puurheid van menselijke sporen is wat Sjoerd Martens wil vereeuwigen. Restanten en markeringen die als vanzelfsprekend worden beschouwt, worden belicht en ontleed. Zijn werken kunnen worden geduid als een sculptuur van onze nalatenschap. De omgevingen die hij creëert worden gekenmerkt door vroegere menselijke aanwezigheid, huidige verlatenheid en toekomstige onzekerheid.

Leon Stoffelen
Leon Stoffelen (Woodley, 1992) speelt in zijn schilderijen met de simulatie van homo-erotische en clichématige beelden. Taferelen die gekenmerkt worden door een voyeuristische, platte manier van kijken worden uit elkaar gehaald en opgestapeld in surrealistische, collage-achtige composities. Er ontstaat een visueel spel van verhullen en blootgeven. Een verwijzing naar het moeten balanceren tussen verschillende werelden en versies van jezelf binnen een (hetero-)normatieve cultuur. Op deze manier analyseert hij beelden als gelaagde constructies van verlangen: het verlangen om vast te leggen, gezien te worden en aan te raken.

Life Potential wordt gesteund door het Amsterdams Fonds voor de Kunst

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

English:
The group exhibition Life Potential offers a stage to seven artists who depict alternative or utopian places in their work. Borrowing from an endless stream of images full of visual clichés and ingrained social patterns, they create a space that is malleable and fluid. The artists choose a feminine or queer perspective in their search for alternative ways of looking at themes such as archaeology, nature, sex and identity. Queer literally means ‘strange’ and represents an open, unconventional approach, based on the belief that everything and everyone is in a state of transformation.

There is a shared interest in visual clichés; such as posed nudes, floral wallpapers and landscapes that resemble desktop backgrounds: utopian elements and consumer articles that sell an illusion of romance. All these elements are then brought together in unexpected ways, shaken up and personalized. The contrast between ‘real’ and ‘fake’ is blurred, together with all other exclusive definitions and let loose in a playful way. Drawings, paintings, videos, installations and performances come together as the mise-en-scene of a layered landscape, full of subtle transgressions of social boundaries and expectations.

Ersin Eken
Within the sculptural installations of Ersin Eken you find plastic flowers, dead butterflies, pokemons and 90s fashion models: consumer articles that sell an illusion of romanticism. Often his works seem fragile, as if it is frozen in a state of decay. Organic shapes of textile or epoxy are combined with frames of metal. With these distinctions Ersin Eken creates an experimental environment, where binary oppositions between femininity and masculinity, nature and culture, virtuality and reality are superfluous.

Koes Staassen
In his practice Staassen has been giving shape to the way desire can attach itself to subjects/objects through the act of gazing, positioning, composing and drawing images. Intimate sessions with friends are at the starting point of a drawing, more play than performance it creates a space for the model and him to experience a newly defined eroticism; charged sensually but never with the aim of satisfying a sexual climax we discover a liberating freedom.The body becomes a vessel that holds desire, at the center of the swirling of eyes traveling over a scene.

Maria Klaassen-Andrianova
Maria was born and raised in Russia, where she developed an intimate relation with the quietness and poetry of vast expanses of nature. In her performances and installations she cultivates a quiet world where only the here and now is important. Klaassen-Andrianova invites the viewer to slow down and contemplate the inevitable flow of time by using temporary materials, or, on the contrary, by capturing a moment “frozen in time”. She often adds subtle details revealing the making process as well as hints towards future changes of decay, underlining the transitional state of a work.

Marijn Brussaard
Multidisciplinary artist Marijn Brussaard (Amsterdam, 1993) works with performance, (video-)installation, music and sound-design. He graduated in 2014 with a BA in performance at the Amsterdam School of the Arts (Mime department). With little regard for convention, Brussaard’s work can be described as form-experiments that are often poetic, humorous or even absurd by nature and that are filled with references out of popular and visual culture. The contrasts between what is real and synthetic or hyperreal are a recurrent theme in his work.

Mirjam Vreeswijk
Mirjam Vreeswijk is a painter of seductive arrangements. Her fluid brushstrokes disguise that these settings consist of disparate elements that are put together in rough collages of cutouts from glossy magazines and her own photography. These have an intuitive and automatic quality, giving the resulting paintings a haunting surreal feel that occasionally touches elements of product-photography, still-life and landscape painting.

Sjoerd Martens
Sjoerd Martens (b. 1993, Nijmegen, The Netherlands) lives and works in Amsterdam. The hidden beauty and purity of the human traces are what Sjoerd Martens wants to immortalize so that they can be experienced differently and infinitely. Consequently, the subjects are no longer taken for granted. It is thus reminiscent of archeology, but with a different purpose and an unconventional meaning. “I see my work as a sculpture of our legacy. The areas I create are characterized by past human presence, current abandoned-ness and future uncertainty. The human traces as still life are brought to a new breathing environment through multidisciplinarity and atypical narrative techniques.”

Leon Stoffelen
In his paintings, Stoffelen plays with the simulation of homo-erotic and cliché imagery in the context of a heteronormative environment. The figurative scenes vary from portraits to landscapes and are derived from commercial and pornografic visuals, though their hypersexial or commercial aims are then obscured and turned into strange and tender scenes of self reflection.

Life Potential is supported by the Amsterdam Fund for the Arts

Image: Marijn Brussaard, Undefined (still uit video), 2022