‘For some decades I work with photography as the pre-eminently medium to explore substance, in connection with awareness in a semi-translucent medium between obvious and more ephemeral dimensions…if they are not simultaneously happening…
I want to invite the beholder to a change in his / her mental set, only for a brief moment, to come back to the daily mental set in a slightly different perception. Photography; a snap between the obvious and the immaterial plane.’
De optische ambiguïteit in het twee-dimensionale vlak, van het begin af aan gebezigd in abstracte stillevens en installaties, droeg waarschijnlijk in zijn optische manifestatie al veel innerlijke vraagstelling in zich.
In mijn gebezigde optiek is er altijd een queste geweest naar de dingen áchter de eerste verschijning (fotografie…hoe paradoxaal !), een diepere zingeving / verbinding in het fotografisch Leitmotiv. De fotografie registreert slechts sec wat voor de lens verschijnt, de maker legt er links of rechtsom altijd zijn intenties in. Ergens tegenaan fotograferen mistte voor mij al snel de gezochte diepgang. De constructivist is manipulatief, de weergave van een zich voltrekkend fenomeen wordt niet puur aan de fotografie over gelaten, terwijl de ervaring van een sterke innerlijke werkelijkheid wel dicht bij het pure registreren staat. Hier ontstaat een weerbarstige spanning die vraagt om een evenwichtige illustratie van de ervaring.
Eerder ver-beelden dan af-beelden, of binnenstebuiten keren van een werkelijkheid, om deze – mede door middel van ingrepen – te accentueren.
De subjectieve fotografie is het licht persoonlijk willen verbuigen, om meanderend wat meer diepte te bewandelen in jezelf en – mogelijk – de beschouwer. Of een andere brekingsindex willen tonen, anders dan het neutrale optiek van de techniek, lees ‘werkelijkheid’.
Hoe vallen percepties in de psyche samen met de focus op de mij omringende omgeving?
Hoe vervoer ik de kijker naar een zogenaamd ’ tweede kijken’, hoe week ik de beschouwer los uit zijn geijkte perceptie, was en is een wezenlijk vertrekpunt.
Met het door de jaren heen kennisnemen van de goddelijke geometrie, en meerdere esoterische typologieën, heeft zich letterlijk een universum geopend naar Het Grote Geheel wat een immens mooi gewelf is om je visuele vraagstellingen op los te laten.
‘Het licht is van iedereen’ (quote), Alles is Eén…en tegelijkertijd je stempel zo persoonlijk mogelijk drukken op het gerealiseerde moment, de intensiteit van een voorbijgaand moment, dat zich toch persoonlijk wil hechten, de visuele ambiguïteit heeft dus in oorsprong zijn innerlijke component. Het fotografisch medium als spiegel voor beschouwelijke zielen.
Een recentelijke publicatie van fotowerken vond plaats in 2017 in de lijvige
‘ Barends & Pijnappel Collectie.’
Expo in 2016 ; ‘Empreintes’, Biënnale van Marrakech, Musée De La Palmeraie.
Een monografie met een overzicht van veertig jaar fotografisch werk is in voorbereiding.
Winfred Evers / februari 2018.
De website bevat nog enige engelstalige artikelen ;
Fotolexikon, (Geschiedenis van de Nederlandse Fotografie, Prentenkabinet RU Leiden) :
http://journal.depthoffield.eu/vol23/nr38/f01nl/nl
